Brunnen – Andermatt
48 km
Ondanks het onweer van gisteravond lijkt het een mooie dag te worden.
Direct in Brunnen maar ontbijt gekocht. Ik wil niet wachten op wat er nog kan komen.
De zon komt net boven de bergen uit.
Langs de Achsenstrasse. De weg is druk, maar er is een aparte fietsstrook. Van de oude in de rotswand uitgehouwen weg is langzamerhand niet veel meer over. Een vernietigd monument.Dat is jammer, maar gelukkig bestaat er hier en daar nog een stuk van de oude weg. En daar mag geen auto komen.
Autoloze weg.
Slechts een gaatje in de wand.
Of twee gaatjes.
Het einde van het meer. En dan het (vlakke) dal in. Langs Altdorf.
Ook een aantrekkelijke werkplek.
Het dal wordt langzamerhand nauwer, de bergen aan weerszijden hoger. Ik blijf dit soort situaties heel bijzonder vinden. Overal hoge muren om je heen, en je weet dat je er toch ergens overheen moet.Bij Amsteg (de naam zegt het al) begint de klim echt. Het is afgelopen met de rustige landbouwweggetjes. Er is nu alleen nog maar het spoor, de autoweg en de “oude” weg. Er zullen ongetwijfeld sporen zijn van nog oudere wegen, maar die zijn niet fietsbaar.
Alles op elkaar gepropt. Autoweg, gewone weg en spoorweg.
De weg is rustig. Wassen tijd voor lunch op een terras.Verder omhoog. De stijging is niet het grootste probleem. Dat is de warmte.
Zo rustig als de weg was voor Schollenen, zo druk is de weg erna. Merkwaardig. Toch gewoon rustig omhoog. Auto’s moeten maar achter me wachten tot er ruimte is om te passeren. Alleen vrachtauto’s geef ik ruimte.
Tijdens de klim.
Hier is de weg nog niet zo vol, maar het zal erger worden.
Het laatste stuk van de klim is de weg grotendeels overdekt.
Teufelsbrücke.
Het spoor is ook boven.
Andermatt.Weer voller gebouwd dan de laatste keer dat ik er was.
Om half vier rijd ik de camping op.
