Broadford – Glen Arnisdale
45 km fietsen , lopen (+800 meter varen)
Binnen wakker worden. Toch gek. Dus even naar buiten, een rondje lopen en het weer voelen. Het weer zou beter worden, maar zo ziet het er nog niet uit.
Uitgebreid ontbijt met toast en zalm en roerei. En slappe koffie, veel slappe koffie. Negen uur op de fiets.
Het weer lijkt toch wat te verbeteren en zelfs van de bergen van Skye is nu wat te zien.
Een klein stukje drukke weg en dan de weg naar Glen Arroch.
Boven in Glen Arroch. Rechts de bergen waar ik middag zal doorbrengen.
Alleen in de beschutting groeien wat boompjes.
Op weg naar de pont. Wel even een klim naar 300 meter, en dan een erg steile afdaling.Antiek pontje, met een Border Collie die begint te blaffen als er een zeehond in zicht komt.
Met de hand wordt het hele dek naar de steiger gedraaid.
Volgens de pontbaas is het inderdaad een moeilijke, maar mooie weg door Glen Arnisdale.
Glenelg Bay.
Na de pont is het eerst kilometers vlak. Dan een klim naar 200 meter en een afdaling waarvan het laatste stuk achterlijk steil is. Ik schat zoŽn 25%.
Inkijkje in Glen Arnisdale.
De afdaling naar het Glenelg.
Boven nog een fietser aangesproken over Glen Arnisdale. Ja het is zwaar, maar met de fiets te doen. Hij heeft het kort geleden ook nog gedaan. Mat alle bagage zal ik op de steile stukken wel moeten lopen. Maar dat is niet zoveel.Vlak voor de afslag gegeten.
Dan de onverharde weg op.
Inderdaad wat grof hier en daar, maar te doen.
Dan een helling. 40% of zo.
Modder en losse stenen.
Ik probeer met de fiets omhoog te lopen, maar dat gaat niet. Bagage van de fiets en alles lopen naar boven gebracht. Een klim van zoŽn 90 meter omhoog.- 1 keer gelopen om te kijken hoe ver het is en of het beter wordt;
- 1 keer gelopen met de voortassen;
- 1 keer gelopen met de achtertassen;
- 1 keer gelopen met de roltas;
- 1 keer gelopen met de fiets.
En de laatste keer zelfs nog een stuk dubbel, omdat ik op een gegeven moment de stuurtas achterliet.
Het wordt dan wat vlakker en ik kan zo nu en dan 30 meter fietsen. Dan weer naar beneden.
Iets minder steil als zonet naar boven maar het is te lopen. Een stukje waar zo nu en dan gefietst kan worden.
Lopend omhoog naar de waterval.
Dan weer rolkeien of platen rots van een vierkante meter.Nog een kort klimmetje naar het eerste meertje.
Het wordt nu vlakker en ik kan zo nu en dan redelijk fietsen.
Bij het naderen van het hoogste punt een paar Engelsen gesproken, die het wel moedig vinden. En ze melden ook dat het pad straks wat beter wordt. Boven staat een oude cottage, weliswaar zonder dak, maar je kunt er prachtig kamperen. En ze zijn een beetje jaloers.Als ik bij de cottage ben is het half vijf. Ik ben nu 3 uur onderweg, en net halverwege. Lijkt me een mooi moment om de tent op te zetten naast de rivier. Lekker wassen in koud stromend water.