Naschrift



Op donderdag 16 juni ontving ik om 8.01 uur deze e-mail:

Hello, we are from VILNIUS POLICE.

Can You help us. You need to scan your digital photo camera NIKON D7000 guarantee documents ant send on this mail for us to show us that it’s is true your photo camera.


Om 9.01 uur ontvang ik nog een e-mail met dezelfde tekst.

De afzender heeft in het adres @policija.lt staan. Het lijkt dus echt.
Maar ik vertrouw het niet. Wellicht een slimme dief, die hoopt met een kopie van het garantiebewijs de camera beter te kunnen verkopen.
Ook kan ik me niet herinneren dat ik een e-mailadres heb gegeven aan de politie.

Ik sta net met Emmie te overleggen wat ik hier mee moet doen als de telefoon gaat. Iemand die zegt van de politie in Vilnius te zijn. Hij verwijst naar de verstuurde e-mails en vraagt nogmaals om een kopie van het garantiebewijs. Mijn antwoord is dat ik het niet vertrouw, en dat ik ook niet zeker weet of hij van de politie is. Ik verwijs hem naar de ambassade. Ik hoor dan wel van de ambassade of het correct is.

Ik stuur de e-mails door naar de ambassade met de vraag om het te controleren. Het antwoord is dat de mails inderdaad van de politie afkomstig zijn, dat ze de camera gevonden hebben en dat ze bevestiging van het eigendom willen ontvangen.
Direct daarna ontvang ik een e-mail van de politie met dezelfde tekst als de eerste, maar met 2 bijgevoegde foto’s.


De agent die het proces-verbaal opnam.


Onmiskenbaar, mijn camera.

Het is haast niet te geloven.

Uit verdere e-mailwisseling blijkt dat de camera niet direct opgestuurd kan worden. Hij moet tot aan een proces in Vilnius blijven.