8 juli


Grangärde - Hedemora

115 km




Weer eens vroeg op weg. Het is nog fris, maar het lijkt een mooie dag te worden. Het gaat nog wel wat omhoog, maar het lijkt erop dat ik gisteren mijn hoogste punt van Zweden heb bereikt.


En het meertje met het rode huis mag vandaag ook niet ontbreken.


Na een kilometer of 25 zie ik naast de weg een oud spoortracé. Ik kijk nog eens goed op de kaart, en zie dat het een prima alternatief is voor het asfalt.


De wegen zijn hier rustig, maar dit toch wel een betere weg dan de Sverigeleden.



De (te grote) kerk van Romme.



Alle graven zijn zo versierd.


Om een uur of 1 bereik ik het Noordelijkste punt van deze tocht. Ik mag even op een bankje aan de rivier zitten.


Vanaf dat moment gaat het verder langs de rivier de Dalälven, die breed en rustig stroomt.



Een enorm gekrijs van honderden kraaien. Rondvliegen ...



... en dan weer even de boom in. Er blijkt een sperwer op jacht te zijn.



En het land is hier nagenoeg vlak.





En een varkensfokkerij in de open lucht.



En de rivier stroomt rustig door.



De meeuwenfamilie zat op de weg, maar vluchtte toen ik langs kwam.


In Hedemora doe ik inkopen en ga naar de camping.
Die blijkt echter opgeheven, maar het terrein ligt er nog steeds. Ik ga terug naar de winkel, sla extra water in en zet mijn tent op op het terrein. Het is er rustig.