18 juni


Cesis - Lüllemäe

135 km



Het lijkt een prachtige dag als ik  wakker word. Eerst maar naar de achterband kijken. Niets te ontdekken wat de oorzaak van het lek kan zijn. Ik heb geen zin om naar een piepklein gaatje te gaan zoeken en doe de reserve binnenband er maar om.

Cesis in, op zoek naar ontbijt. Dacht ik gisteren nog dat het een vlek van niks was, het blijkt een redelijk grote plaats te zijn met kerk en kasteel. Ontbijt op het plein met de kerk.


Ontbijt met uitzicht op de kerk.


Het kasteel van Cesis.

Uiteindelijk pas om half 10 Cesis uit. Het gaat licht heuvelend door wat bos, maar voornamelijk open gebied naar Rauna. Vlak voor Rauna een stuk gravel. Het zal het enige zijn  vandaag.
De eerste 10 kilometer na Rauna mag dan wel een asfaltweg heten, maar het is een ramp. De weg bestaat vooral uit gaten, met hier en daar een stukje asfalt ertussen. Dan rijd ik nog liever op een slechte gravelweg. Heel langzaam wordt de weg wat beter.
Lunch in Smillene. Vanaf nu gaat de weg naar het noorden, naar Valka. Het is nu een goede en vooral stille weg. Het gaat wat op en neer door een half open landschap, waarbij de open gedeelten vooral voor de verbouw van granen worden gebruikt.


In de middag trekt het open.


Voetbal in Letland.


De Gauja.

Iets over vijven rijd ik Valka binnen.
Volgens de dame van de Tourist Information van Valka, Letland, (die zelfs nog  met haar collega in Valga, Estland, belt: voertaal Engels) is er in Valga een camping iets ten noorden van de stad.
Dit blijkt echter niet te kloppen. Op de betreffende locatie is wel iets wat ooit een camping kan zijn geweest, maar het ziet er uit of het al jaren verlaten is. Terug naar Valga om water te kopen en om dan maar ergens een plekje in een bos te vinden.

Dan zie ik, als ik al in de stad ben, een bord naar een camping. Lijkt me zo aan het einde van de dag prima. Ik kom bij een huis met een groot grasveld. Geen tent of caravan te zien. Behalve op een groot bord bij de ingang. Ik tref een dame aan die alleen zeer gebrekkig Engels spreekt. Maar ze weet me duidelijk te maken dat ze niet aan tenten doen. Ze wil me wel een kamer verhuren, maar gezien het weer heb ik daar helemaal geen behoefte aan.
Dan toch maar water kopen. En dan Valga maar weer uit.

De grens tussen Letland en Estland is niet meer dan het oversteken van een riviertje. Toch is er een opvallend verschil tussen de 2 landen. In Letland, tot aan Valga is het allemaal landbouw, met hier en daar een beetje bos. In Estland, direct na Valga, is het alleen maar bos, met hier en daar een open plek waar het gras kniehoog staat. Dit mooi zichtbaar in de eerste kilometers na Valga. De weg loopt hier langs de grens. Naar rechts (Letland) is het allemaal landbouw. Naar links (Estland) is het allemaal bos.

Ik vind een mooie kampeerplek bij een vismeertje.