10 juli


Lairg - Inverness

110 km




Mist.
Als ik om kwart voor acht wegrijd, begint het op te trekken.


De zon komt door hier en daar.

Een uur later zijn er alleen hier en daar nog wat wolken over. En dat is het beeld voor de rest van de dag.

Naar Bonar Bridge is het eigenlijk alleen maar afdalen. Om kwart voor negen zit ik dan ook aan het ontbijt. Zelfde winkel, zelfde bankje als in 2007.
De weg naar Tain is nagenoeg vlak.


Het kerkje van Edderton.

Na Tain wordt ook het land plat. De associatie met Nederland is niet ver weg. Opmerkelijk, in nog geen anderhalve dag van de wilde westkust van Schotland terugfietsen naar Nederland.


Alleen de bergen op de achtergrond verstoren dat Nederlandse beeld.

Het laatste stuk naar Nigg Ferry gaat wel weer wat op en neer.


Bijna vlak, maar de bergen op de achtergrond.


Op de landtong een grote olieterminal met diverse opgelegde booreilanden.

In tegenstelling tot 2007 vaart de ferry nu wel. Het is een bootje met plaats voor 1 auto en wat voet(fiets)passagiers. Gedurende de vaart wordt de auto op het plateau in het dek 180° gedraaid.


De kleinste autoferry van Schotland.

Eerst langs Crommarty Firth. Dan omhoog naar zo'n 180 meter. Zo steil, dat ik beneden de vliegsnelheid kom en honderden vliegen op en om me heen heb.
Over het midden van Black Isle langzaam naar beneden.


Black Isle.

Nog een laatste heuveltje voordat ik de brug bereik.
In Inverness doe ik een poging een fietsenwinkel te vinden, maar geef dat snel op.
Om vijf uur rijd ik de camping op.